En als we nu weer eens gewoon gingen ‘zorgen voor’?

Passende zorg is noodzakelijk om ook in de toekomst goede zorg te kunnen bieden. In de langdurige zorg en vooral binnen de verzorgkunde zullen we, nog  meer dan voorheen, moeten weten wat  de cliënt echt van ons nodig heeft. Dat betekent open staan voor de invloed van de cliënt. Of, zoals Levinas het noemt, ‘het gelaat van de Ander’ zien. Een ‘zorgen voor’ dat aansluit op de behoefte van de Ander. 
"Ik zorg voor u zolang u en/of uw naasten het niet (meer) zelf kunnen."  Dit handboek biedt concrete handvatten om hier inhoud aan te geven.