Melancholia

Bert Ummelen (1948) was onder meer adjunct-hoofdredacteur van De Gelderlander en Amerika-correspondent voor de toenmalige VNU-dagbladen. Na het krantenleven publiceerde hij beschouwingen en interviews over twee zaken die hem na aan het hart liggen: zorg in de laatste levensfase en de transitie van het openbaar bibliotheekwerk. Hij is bestuurslid van het Louis Paul Boon Genootschap.

Over deze bundel: ‘Dit was nooit de bedoeling. Ik begon de verhalen te schrijven om mezelf wat af te leiden van de zorgen en het ongerief waar het leven van een kankerpatiënt nu eenmaal vol mee zit. […] Of ik de leesclubvriend die me overhaalde over publicatie na te gaan denken daarvoor dankbaar moet zijn, maakt u maar uit.’

En zo verdwijnt meneer Castelein. Een stipje aan de horizon is hij en dan ook dat niet meer. Een hachelijk avontuur, hij kent de zee immers slechts als metafoor. Maar wat maakt het uit? Voor wie de wereld een plek van anderen is geworden, lonkt het welkom van de verte. En vroeger of later zal hij derwaarts gaan.