De blauwe muze

Dat het boek geduchte concurrentie heeft gekregen van kwalitatief hoogwaardige drama-series op televisie is zo langzamerhand geen nieuws. Steeds meer mensen kruipen liever s avonds op de bank om nog een aflevering Breaking Bad of The Sopranos te kijken, dan dat ze zich verdiepen in een roman.
Is deze ontwikkeling alleen maar erg, zoals menige jammerende cultuurdrager stelt? Of liggen er ook mogelijkheden en kansen, niet alleen voor de liefhebber van mooie, aangrijpende verhalen, maar ook voor literaire auteurs?
Manon Uphoff onderzoekt in dit pamflet hoe `het verhaal aan verandering onderhevig is. Zonder vooringenomenheid analyseert ze populaire HBO- en Netflix-producties als Deadwood, Mad Men, The Wire en Game of Thrones en bezingt ze de lof van de nieuwe vitaliteit die uit dergelijke series spreekt. De blauwe muze mondt uit in een overtuigende ontleding van onze moderne westerse cultuur, die zich volgens Uphoff eindelijk heeft bevrijd van het cynisme van de jaren negentig en de ironie van de jaren nul.



Manon Uphoff (1962) debuteerde in 1995 met de verhalenbundel Begeerte, die op de shortlist van de AKO Literatuurprijs terechtkwam. Daarop volgden drie romans, drie verhalenbundels en drie novellen. De ochtend valt (2012) werd bekroond met de Opzij Literatuurprijs.