De burcht van de vrede

Lang geleden leefde in het diepste zuiden van Frankrijk een volk dat genoeg had van de gevestigde religie en dat zich massaal wendde tot een groep geïnspireerde mensen die een oorspronkelijk christendom beleden. Deze groep en iedereen die met hen te maken had, werd gedurende een periode van 150 jaren genadeloos vervolgd door de roomse kerk, want deze zag haar leringen ondermijnd door het pure christendom waarvan zij ooit was afgeweken. De Franse koning werkte samen met de kerk in deze vernietigingsslag, want hij wilde het land veroveren en bij zijn rijk voegen. De naam van dit land was Occitanië en de vervolgden werden door het volk bonshommes (goede mensen) genoemd. Montségur was hun burcht, een 'onneembaar' slot op een steile rots. In deze roman trekken twee hedendaagse mensen door het gebied waar zij leefden. Zij raken bevangen door het gedachtegoed en de leefsfeer van deze middeleeuwse mensen. Heden en verleden versmelten; de pelgrims van toen zijn de pelgrims van nu. Karel Wellinghoff (1939) is schilder, boetseerder en schrijver.  Eerder verscheen van hem bij Aspekt: -Onthaasten per brommobiel -De Goede mensen en de honden van God