Sapfo

Sapfo, een dichteres van Lesbos vertelt het leven van Sapfo die ongeveer 600 v.Chr. op het Griekse Lesbos leefde. Ze is bekend als de dichteres van liefde en verlangen en staat als een lichtend baken aan het begin van de literatuurgeschiedenis. Haar vinding is een genre poëzie dat tot in onze dagen geschreven wordt: de korte, pregnante overpeinzing van een thema waarbij de lezer intensief betrokken wordt. 
In een versvorm die lichtvoetig, ritmisch, muzikaal en expressief is, schreef Sapfo over verliefdheid, afscheid nemen, verdriet en wraak, over de bittere en de goede ervaringen in een mensenleven. Haar werk is slechts in brokstukken overgeleverd en dat fragmentarische draagt bij aan de fascinatie die van haar verzen uitgaat.
Sapfo, een dichteres van Lesbos is geschreven als dialoog tussen de dichteres en haar verteller. In de stilte van de nacht ontstaat er een intimiteit die het Sapfo mogelijk maakt om zich bloot te geven. De verteller voelt haar aan. Door hem komen wij dicht bij haar en haar poëzie, vol gevoelens en emoties.

Patrizia Filia las voor de eerste keer Sapfo in de jaren zeventig van de vorige eeuw. Zij was toen een jonge vrouw die ook bezig was met het schrijven van poëzie, het op papier zetten van haar gevoelens en emoties. In 1997 vroeg docent klassieke talen Margreet Lefeber haar of zij een theatertekst wilde schrijven over het leven van de dichteres. De tekst werd in hetzelfde jaar in het Italiaans geschreven en vervolgens door de auteur in het Frans vertaald. Deze Franstalige versie werd in het Nederlands vertaald door Klaas Bruinsma en Robert H. Vermeulen. Bruinsma is ook de vertaler van Sapfo, een dichteres van Lesbos in het Fries.

De auteur is, behalve schrijver en dichter, theatermaker en artistiek leider van Stichting de LuiaardVrouwe, de producent van haar theaterstukken. Bij Uitgeverij Liverse kwam in september 2013 haar dichtbundel 'De schaduw van het park' uit.