Papa, maar nog niet de mijne

De auteur vertelt het verhaal over zijn vader, in de periode dat die nog een ander gezin had, toen hij ineens, op 29 oktober 1944, in één enkele fatale klap, van zijn vrouw, zijn twee nog jonge kinderen, zijn vader en zijn schoonzus werd beroofd. Ze woonden allemaal in hetzelfde huis, in Blerick, bij Venlo, toen de Geallieerde bommenwerpers voor de zoveelste keer een poging deden de Maasbruggen te vernietigen om zo de Duitsers tegen te houden. Dat hij als enige overbleef, was te danken aan het feit dat hij juist bezig was het dak van zijn huis te repareren, dat de dag ervoor schade had opgelopen. 
Het verhaal slingert zich rondom die fatale dag. Eerst de hoop dat de oorlog snel voorbij zal zijn; de Duitsers zijn immers allemaal op de vlucht begin september van dat jaar. Dan de ontnuchterende ommekeer; de oorlog komt aan huis: de mensen zijn genoodzaakt om dagen achtereen onder de grond te leven vanwege het gevaar. En dan, als alles voorbij is, alles kapot en je alleen over blijft. Wat dan? Hoe voelt dat?
Dit boek, ook zeer geschikt voor de jeugd, beschrijft deze uiterst turbulente periode in de vaderlandse geschiedenis van heel dichtbij.