Toestand en toekomst van de opsporing

De kwaliteit van de opsporing is een actueel thema binnen de politie. De laatste decennia
maakt de politiële opsporing een proces door van sterke veranderingen. Midden
jaren negentig leidde de Parlementaire enquête opsporingsmethoden tot herziening
van de bijzondere opsporing. Een decennium later was de Schiedammer parkmoord
aanleiding voor een enorme impuls aan opsporing- en recherchewerk. Het programma
versterking opsporing en vervolging richtte zich op een structurele capaciteitsuitbreiding
en kwaliteitsverbetering bij relevante onderdelen van politie en justitie.
De vragen en ontwikkelingen betreffende de kwaliteit van de opsporing gaan door. Per
januari 2010 is voor de politie een permanent kwaliteitsbureau voor de opsporing ingericht,
het Centrum Versterking Opsporing, dat korpsen ondersteunt in het realiseren van
ontwikkelingen en verbeteringen in het opsporingsdomein. De Board Opsporing van
de politie heeft zich onlangs de vraag gesteld of de huidige werkwijze, organisatie en
regelgeving rondom de opsporing een blijvend antwoord kunnen geven op de onveiligheidsvragen en criminaliteitsontwikkelingen die op de politie afkomen. De conclusie is
dat dit niet het geval is. Er moeten nu fundamentele keuzes gemaakt worden, zo is het
uitgangspunt, gebaseerd op een toekomstgerichte visie op de opsporing.
Deze publicatie bestaat uit drie delen. In het eerste deel staan de toestand en toekomst
van de opsporing centraal. Vanuit vier invalshoeken wordt hier aandacht aan besteed:
de wetenschap, de Board Opsporing, het Openbaar Ministerie en de School voor Recherche.
Vervolgens is in het tweede deel de 'visie op opsporing' opgenomen van voormalig
lector Criminaliteitsbeheersing & Recherchekunde, Peter Klerks. Het geeft een
uitgebreid en samenhangend overzicht van grondbeginselen, aannamen en keuzes die
binnen de opsporing worden (en kunnen worden) gemaakt. Het derde deel bevat bijdragen
vanuit de vier lectoraten opsporing van de Politieacademie: het algemene lectoraat
Criminaliteitsbeheersing & Recherchekunde en de bijzondere lectoraten gericht op
Forensisch Onderzoek, Financieel Economische Criminaliteit en Intelligence. Van deze
lectoraten mag een stevige bijdrage worden verwacht aan de gewenste ontwikkeling
van een nieuwe visie op opsporing. Deze publicatie is daar een uitdrukking van.