Niets gaat verloren

Tijdens het congres Grenzen aan de groei in 1999 werd door de aanwezige Nederlandse museumwereld unaniem het belang van selectie en afstoting van onderdelen uit collecties onderkend. Dit resulteerde in 2000 in de Leidraad voor het afstoten van museale objecten, die in 2006 is herzien. 

In de publicatie Niets gaat verloren wordt vanuit verschillende invalshoeken inzicht gegeven in de kansen en valkuilen voor musea bij het beheer en het eventueel opschonen van hun collecties. Museumdirecteuren en andere deskundigen uit de kunst- en museumwereld geven hun mening over selectie en afstoten. 

Ook is er aandacht voor de rol van het Instituut Collectie Nederland in het verzamelbeleid van het rijk, voor de opschoning van academisch erfgoed en de positie van collecties van particuliere stichtingen en verenigingen die zich in musea bevinden. 

Geruchtmakende affaires als de voorgenomen verkopen van twee Picasso's en een Monet door het Gemeente-museum Den Haag om een aankoopfonds voor eigentijdse kunst te creëren en het plan van het Frans Hals Museum om twee schilderijen te verkopen teneinde een nieuw depot te kunnen financieren worden afgewisseld met good practices. 

De vele casussen en beeldmateriaal in Niets gaat verloren illustreren niet alleen de dilemma's uit de dagelijkse museumpraktijk, maar maken de publicatie ook geschikt voor een breder lezerspubliek.