De negende

Op 7 mei 1824 klonk in Wenen voor het eerst de symfonie waarvan het manuscript in december 2002 door de Unesco werd uitgeroepen tot 'werelderfgoed': Beethovens Negende Symfonie. De uitvoering in 1824 was de belangrijkste artistieke gebeurtenis van het jaar, maar niemand kon die avond in Wenen bevroeden dat de 'Ode an die Freude' wereldwijd symbool zou gaan staan voor vrijheid en universeel broederschap. Het is de invloedrijkste compositie in de muziekgeschiedenis, het meest gespeelde muziekthema aller tijden geworden. De Negende Symfonie was Beethovens laatste, hij componeerde haar toen hij al volledig doof was. Het was een verwoede poging de mensheid vooruit te helpen, haar te helpen haar weg te vinden van duisternis naar licht, van chaos naar vrede.
 
Harvey Sachs beschrijft niet alleen de ontstaansgeschiedenis van dit magistrale muziekstuk maar plaatst het ook die in de politiek-historische context. Hij brengt het Europa van het jaar 1824 - de tijd na de Franse Revolutie - van de Napoleontische oorlogen, een tijd van zeer ernstige politieke spanningen angst en repressie op een schitterende manier tot leven.