Bewegingsarmoede bij ouderen

De vergrijzing is niet alleen een uitdaging voor de toekomst, maar een ontwikkeling die nu al de grootste aandacht verdient. Samen met het toenemende aantal ouderen, dringt ook vernieuwing in de ouderenzorg zich op. Niet door bijvoorbeeld te investeren in nieuwe woonzorgcentra, maar door in te zetten op de gezondheid van de ouderen zelf, hun omgeving en de organisatie van de zorg. De eerste babyboomers zijn ondertussen de zeventig gepasseerd maar het valt nog te bezien of ook zij, zoals de 'stille generatie' die hen voorafgaat, volgzaam en massaal een beroep zullen doen op de bestaande ouderenvoorzieningen.

Gezond oud worden gaat gepaard met aanhoudende activiteit en autonomie: zelf blijven beslissen en zelf blijven doen. Maar in plaats van dit te stimuleren, lijken vele woonzorgcentra, de acute geriatrie, de thuiszorg en zelfs de geriatrische revalidatie dit principe veelal te ontmoedigen. Zulke instellingen en organisaties maken ouderen vaak ziek, hulpeloos en afhankelijk. Dit boek pleit voor een radicale ommekeer in de ouderenzorg. Het zet de pijnpunten van de huidige ouderenzorg op een rijtje. Daarna schuift de auteur concrete oplossingen naar voren om ouderen meer te laten bewegen, en meer inspraak en autonomie te geven. Dit alles wordt geïllustreerd met getuigenissen vanuit het werkveld.

Peter Janssen is gerontoloog en geriatrisch verpleger. Hij werkt als begeleider in Huis Perrekes in Geel.