Steek je familie in de kleren

In 2004 schreef het internettijdschrift
De recensent: ¿De lezers mogen blij zijn dat
David Sedaris geen eenzame wees is. Zijn
vader, moeder, drie zussen, broer, schoonzus,
enkele honden, een papegaai en zijn vriend
leveren in al zijn verhalen levendige
personages op. Zijn ouders draven op als
huisjesmelkers op latere leeftijd, zijn broertje
Paul gaat trouwen, zijn vriend Hugh ruziet
graag met hem in gezelschap, zijn zus heeft
een puinzooi gemaakt van haar huis en zijn
andere zussen hangen voortdurend aan de
telefoon. Zo opgesomd, klinkt het erg saai.
Maar Sedaris heeft een gave om ook bij
de normaalste situaties in te zoomen op
de idiote kant van de zaak. En juist de
idiote situaties bekijkt hij vanuit een droge
invalshoek.
Hilarisch over-the-top, zoals in Holiday
on Ice, wordt het nergens; de verhalen
zijn realistischer en zijn stijl is meer
beschouwend geestig. Sedaris is een scherp
observator en pikt er de juiste zaken uit.
Zaken waar de betreffende personen zich
voor zouden schamen, maar die wel zo
herkenbaar en humoristisch zijn.¿