Voltooid leven in nederland

'Er is een voortdurende angst dat ik straks in de steek word gelaten als ik totaal afhankelijk ben en niet meer wil. En dan is het te laat voor mij. Als ik de garantie had dat mijn dokter mij zou helpen of dat ik goede medicijnen kon krijgen om te sterven, dan raakte ik misschien die angst wel kwijt.' 

Voltooid leven in Nederland volgt de stadia die voltooide levens kunnen kenmerken en beschrijft welke factoren de levenswaardering positief of negatief beïnvloeden. De uitgave laat op een genuanceerde wijze zien hoe de behoeften, wensen of problemen van ouderen die hun leven voltooid noemen ontstaan en verlopen. Dit verloop verschilt sterk per individu en kent vele nuanceringen. Ouderen kunnen hun leven voltooid noemen zonder ooit een doodswens te voelen; daartegenover staat dat een voltooid leven vaak niet de enige reden is voor een doodswens. Naast de vele citaten en portretten treft de lezer ook schematische overzichten aan van factoren, behoeften, problemen en barrières die mogelijke verbeteringen of oplossingen tegenhouden. 

De uitgave is een waardevolle bron van informatie en inspiratie voor hen die beroepsmatig met de levenseindeproblematiek te maken hebben: huisartsen, ouderengeneeskundigen, geriaters, psychiaters, ethici, verzorgers, verpleegkundigen en pastoraal medewerkers (en zij die voor deze beroepen in opleiding zijn). 

Over de auteur:
Frederique Defesche studeerde niet-westerse sociologie aan de Universiteit van Utrecht met als hoofdvakken sociologie, etnologie van de godsdienst en geschiedenis. Zij heeft een 40-jarige ervaring in 'attitude and life-style'-studies en motivatie-onderzoek: ze was eerst werkzaam als research director voor een van 's werelds grootste communicatieadviesbureaus, nu is ze directeur van Certs Amsterdam. 

Tijdschrift 'Relevant' (nr. 1, 2012) schreef over 'Voltooid leven in Nederland':

'Ik ben een vrouw van tachtig en ik heb m'n boek uit en m'n bordje leeg gegeten. (...) Iedere dag, de hele dag en avond denk ik: ik hoef niet meer.' 

Dit is maar één zinnetje uit een van de vele, langere citaten van ouderen en hun nabestaanden die praten over voltooid leven in de ruimste zin van het woord. Wanneer noemen ze hun leven voltooid? Hoe ervaren ze dat? Welke factoren beïnvloeden een positieve dan wel een negatieve levenswaardering? Waardoor en hoe ontstaat een doodswens? Wat doen en willen ouderen met een doodswens? Wat zijn mogelijkheden en welke barrières treffen ze op hun weg? 
Met die vraagstelling vergaarde Frederique Defesche een schat aan onderzoeksmateriaal. Niet eerder is op zo grote schaal en zo uitvoerig met ouderen over dit onderwerp van gedachten gewisseld. Daarmee is het een overtuigend boek geworden over de levenseindeproblematiek, gezien vanuit de mens zelf en beschreven vanuit antropologisch perspectief. Frederique Defesche wilde inzicht bieden in wat ouderen zelf vinden en welke variaties er bestaan binnen de wereld van voltooid leven. Onder ouderen verstaat ze iedereen die zichzelf oud noemt, met een ondergrens van 65 jaar. De uitkomst van haar studie, neergelegd in Voltooid Leven in Nederland, is bedoeld voor beleidsmakers en werkers in de ouderenzorg. 

Het boek begint met een inleiding over ouderen die hun leven níet voltooid achten en gaat dan over naar ouderen die hun leven voltooid noemen, maar overwegend positief in het leven staan. Via de groep die overwegend negatief over het leven denkt, gaat het naar 'al dan niet een doodswens ontwikkelen' om ten slotte uit te komen bij mogelijke keuzes voor of tegen een zelfgekozen levenseinde. 
De teksten zijn geïllustreerd met indrukwekkende penportretten, zoals de auteur ze treffend noemt, die recht doen aan de diepte-interviews met de vele ouderen die ons meer schetsen over de achtergrond en ontwikkeling van voltooide levens.