De Dochters

Ik dacht aan de man die me die nacht had ontmaagd. Dat was Henri niet, zo was hij niet. Maar als ik eerlijk was, moest ik erkennen dat ik die man liever had dan de religieuze hark naast me in de kerk, dan de houterige janklaassen die als een knipmes opstond, ging zitten en zelf pas at wanneer ik de vork in mijn mond stak. De man van die nacht had me rillingen bezorgd, me opgewonden, was diep in de krochten van mijn verlangens afgedaald en had de herinnering aan vroegere fantasieën wakker gemaakt. Ik voelde weer leven in me.

Uit De Metten:



In 'De Dochters' vertellen Ada, Christa en Hannah, vrouwen uit drie verschillende generaties hun verhaal. Alhoewel zij, ondanks hun familieband, elkaar niet of nauwelijks hebben gekend, zijn hun levens nauw verbonden. 
Zo is een veelzijdig epos ontstaan van mislukte huwelijken, van seksuele verlangens, van geboorten en sterfgevallen, van idealen en verwachtingen en van waanzin en eenzaamheid. Dora, de huishoudster probeert de vrouwen bij te staan maar slaagt er niet in Ada en Christa uit de neerwaartse spiraal te laten ontsnappen. Na haar dood blijkt ook Hannah niet in staat het lot naar haar hand te zetten.
Met vaart en een sterk beeldende verteltrant en soms ook met een nonchalante luchthartigheid schetst Sepha de Leeuw de zelfvernietigende karakters van de hoofdfiguren.

Over het werk van Sepha de Leeuw
De Leeuw schrijft met wijsheid, met humor, met medegevoel, met een schaamteloze uitbuiting van onze taal

Geen kortzichtig gepsychologiseer, de lezer beleeft avontuurlijke situaties

De schrijfster houdt de lezer gevangen in een spanning die opgeroepen wordt door zowel de vaart van haar stijl als door de grillige en vooral hunkerende personages.