Dagboek 1967

‘Plein om het monument leeggeveegd. Charges voor het paleis. Karabijnbrigade (oproerpolitie) met rieten schilden en lange lat. Ambonees in zijspan wordt op zijn helm geslagen. Zand gegooid. Ambonees stapt eruit. Tweede agent uit zijspan valt op zijn buik. Jongen wordt gemept. Stille met gummiknuppel. Jongen wordt afgetuigd.’



‘Brief Annemarie uit Dubai. Thema’s voor ‘Turks fruit’: tortelduiven eten – huiselijk geluk wordt vernietigd. Stoffen. Beklemtoont wrede dingen! Schapenogen en hersens.’



Dagboek 1967 is het vijfde deel in de succesvolle dagboekenreeks van Jan Wolkers. Waar Wolkers zich in de jaren zeventig meer en meer zou overgeven aan de natuur op Texel en in zijn volkstuin, is hij eind jaren zestig nog volop politiek actief: als betoger tegen de oorlog in Vietnam, als ontwerper van verkiezingsborden voor de CPN. Daarnaast blijft Wolkers de gulzige genieter van eten, muziek, kunst, van seks, sport en literatuur. 1967 is ook te beschouwen als het geboortejaar van Wolkers’ dagboek. Al jaren maakte hij korte notities in zijn agenda, maar in de loop van 1967 zien we hoe de telegramstijl geleidelijk plaatsmaakt voor levendige, vurige verslagen.