Onder het water

Er zijn van die boeken waarvan je na een paar pagina's al weet dat je iets bijzonders aan het lezen bent en Onder het water is zo'n boek. Debutante Morgan McCarthy heeft een magische, lyrische en meeslepend vertelde roman geschreven in een typisch Engelse setting met fascinerende thema's als emotioneel onbeholpen personages en diep begraven geheimen. Onder het water is een roman die klassiekers als The Great Gatsby en Brideshead Revisited in herinnering roept.

Jonathan en zijn kleine zusje Theo groeien op op Evendon, het schitterende landgoed van hun grootmoeder. Samen zijn ze alleen. Hun vader is er niet - zijn afwezigheid zal altijd een mysterie blijven. Hun moeder, Alicia, waart als een ongrijpbare schim door hun leventje. Zij is wel lijfelijk aanwezig, maar in haar door drank en pillen benevelde geest is geen ruimte voor moederlijke warmte en genegenheid. Een staf van huishoudsters en koks geeft de kinderen een soort regelmaat en vage structuur, maar uiteindelijk zijn de twee kinderen volledig op zichzelf en elkaar aangewezen. Theo is kwetsbaar en een dolende ziel, Jonathan lijkt juist ongenaakbaar. Hij tracht Theo zo goed en kwaad als het gaat te beschermen tegen de buitenwereld.

De dagelijkse gang van zaken in deze schijnbaar zo idyllische omgeving wordt verstoord als grootmoeder Eve Anthony ten tonele verschijnt. Eve is een wereldberoemde hotelmagnaat, een zeer succesvolle zakenvrouw en een politiek geëngageerde filantrope. Maar haar dubieuze verleden en genadeloze mentaliteit werpt een bedenkelijke waas over wie zij werkelijk is - en wie haar kleinkinderen eigenlijk zijn. Jonathan en Theo groeien op tot volwassenen met dramatisch tragische en kwetsbare persoonlijkheden.

Hun studietijd in Londen is turbulent en chaotisch en met name Theo raakt zo stuurloos, dat Jonathan geregeld voor haar leven vreest. Maar meestal gaat het op het nippertje goed.

Als de ramp die eigenlijk al hun hele leven onafwendbaar boven hen hangt, zich werkelijk voltrekt, trekt Jonathan, inmiddels een succesvol architect, zich terug uit het openbare leven. Maar hoe verder hij zich fysiek van de wereld verwijdert, des te heftiger dringt het verleden zich aan hem op.