Het gras van Londen

Hard gras 95 / Heilige stad
Hugo Borst, Matthijs van Nieuwkerk & Henk Spaan
Hard gras is het literaire voetbaltijdschrift dat zes keer per jaar verschijnt onder redactie van Matthijs van Nieuwkerk, Hugo Borst en Henk Spaan. 

Nummer 95 is een special over Londense voetbalclubs door Sjoerd Mossou, columnist van het Algemeen Dagblad en winnaar van de Hard gras-prijs 2011. Mossou is van jongs af aan gek van het Engelse voetbal. Voor deze special reist hij langs twaalf stadions van Londense voetbalclubs, onder andere Chelsea, Arsenal en West Ham United. Sjoerd Mossou werd weer een met de voetbalstad van zijn dromen en sleurt ons mee de ondergrondse in.

Toen Sjoerd Mossou 24 jaar was ging zijn verkering uit. Hij nam ontslag bij VI en vertrok naar Londen. Hij kwam terecht in een flat met twee huisgenoten, zoals jonge mensen in Londen nu eenmaal wonen. 
Flatmate James wordt een vriend voor het leven. Met hem deelt hij een obsessie voor, vooral, oude Engelse stadions.Mossou gebruikt voor deze vorm van excentriciteit het woord stadion-autisme.
Uiteraard gaat hij voetballen in Londen, in de Sunday Morning League die zich afspeelt op uitgestrekte grasvelden in de grote Londense parken.
Het elftal van Mossou, Beesotted genaamd, bestaat voornamelijk uit seizoenkaarthouders van Brentford. Sjoerd sluit vriendschap met zijn medespeler Perry, een jongen van 130 kilo die nachtwaker is in het Holiday Inn Hotel van Brentford.
Perry is er trots op dat Sjoerd Mossou nu voor Beesotted keept. Nog nooit hebben ze een afgevaardigde van het Total Football in hun elftal gehad.
Uiteraard maakt de schrijver van deze meesterlijke Hard gras kennis met Perry's familie en met nog veel meer vertegenwoordigers van het Londense arbeidersmilieu, waarop het voetbal in de Engelse hoofdstad meer dan honderd jaar steunde.
Op alles in dit nummer van Hard gras, dat de veertien Londense profclubs beschrijft, kun je het stempel 'doorleefd' plakken. Sjoerd heeft alles zelf meegemaakt.
Dit is een standaardwerk over het voetbal in Londen.