Je wist het toch

De oorlog is alomtegenwoordig, onderduiken is tijdens de bezetting in Nederland anno 1943 levensgevaarlijk. Frans Winter en Henriëtte Bas moeten vluchten. Ze leren elkaar kennen in Londen. Afgesneden van hun vaderland, volkomen geïsoleerd, storten ze zich vol overgave in dit nieuwe leven. Maar ze weten vanaf het begin al dat hun liefde eindig moet zijn, omdat Frans na de oorlog terug zal keren naar zijn gezin in Holland.

Is er wel een nieuw leven mogelijk, wanneer je voortdurend weet dat je geliefden thuis leven in oorlog? Het liefdespaar besluit van het vacuüm waarin ze zich nu begeven te genieten. Als hun liefde tijdelijk is, als ze elkaar later nooit meer zullen zien, is er geen enkele reden om geheimen voor elkaar te hebben, of op je tenen te lopen.

Passend bij dit tijdelijke bestaan geven ze elkaar nieuwe namen en gaan voortaan als Raderdier en Kabouter door het leven. Zij stoort zich niet aan zijn affaires, hij leeft op door haar aanstekelijke eigenzinnigheid. Ze vinden een unieke vorm van samenleven: het is juist de eindigheid die hun verbond speciaal maakt.

Josepha Mendels laat ons de bittere noodzaak van liefde in de moeilijkste tijden zien, en hoe een prille verliefdheid de redding kan betekenen van twee haast verloren zielen, afgesneden van hun vaderland en familie. Met scherpe observaties en prachtige bewoordingen combineert ze de harde realiteit van de oorlogsjaren in Nederland met de vrolijke Campertiaanse liefdesgeschiedenis in Londen, ver van de gruwelijkheden – die desalniettemin toch in hun verhalen sluipen. Vluchten is onmogelijk. Zelfs als je ver weg bent.