Een dubbeltje sexappeal

'Ik dacht dat u rijk was!', opperde de ambtenaar bij de Sociale Dienst.
'Dan zou ik hier niet zitten,' reageerde ik.

Ze had al enkele succesfilms, waaronder 'Mira' en 'Frank en Eva', op haar naam staan, maar financieel beter was Willeke van Ammelrooy er getuige deze kennismaking in 1975 niet van geworden. De in het Amsterdamse Betondorp geboren actrice worstelde bovendien met een gecompliceerd privéleven, met een bekende beeldhouwer als man naast zich die keer op keer voor depressies moest worden opgenomen in klinieken, en met een dochtertje dat alle aandacht nodig had. Kreeg zij op de filmset een glansrijke présence, thuis werd zij geconfronteerd met drama's en geldzorgen.

In 'Een dubbeltje sexappeal', voor het eerst gepubliceerd in 1990, beschrijft Willeke van Ammelrooy deze ingrijpende levensperiode met aansprekend gevoel en afstandelijke nuchterheid. Willeke vertelt ons over haar jeugd ('onschuld, liefde, eerlijkheid, die uitstraling had ons gezin'), de omgang met Rutger Hauer, het huwelijk met beeldhouwer Leendert Janzée, haar ervaringen met Fons Rademakers en Hugo Claus, met Nederlandse en buitenlandse regisseurs en over het toneel, de pers en de relatie dochter-moeder en later moeder-dochter. 

Het boek is geïllustreerd met vele zwart-wit foto's uit het album van Willeke van Ammelrooy.

Willeke van Ammelrooy kreeg tweemaal een Gouden Kalf voor Beste Actrice: voor haar rol als Antonia in de gelijknamige film Antonia (1995) en als Mevrouw Lauwereyssen in Lijmen/Het Been (2000). In 2009 nam zij de ere-Rembrandt Award in ontvangst en in 2012 werd aan haar het Gouden Kalf voor de Cultuurprijs uitgereikt. In België ontving zij in datzelfde jaar de Outstanding Achievement Award voor haar hele filmcarrière. 
Willeke is gehuwd met zanger Marco Bakker.