Het schip der doden

Twee gezinnen met jonge kinderen staan op het punt aan boord te gaan van een veerboot die hen tijdens een vakantie naar het vasteland zal brengen. Maar net als ze de loopplank willen opstappen, breekt onder een groep bejaarden paniek uit, kennelijk uit vrees de boot te missen. Buiten de haven gaat de zee flink tekeer, waardoor de waanzin onder de bejaarden allengs toeneemt. Niets en niemand ontziend gaat men elkaar te lijf, en in een grotesk pandemonium van razernij, waarbij pruiken, brillen en kunstgebitten over het dek vliegen, ziet de verteller, de vader van een van de gezinnen, zich genoodzaakt de woeste horde bejaarden van zich af te slaan.
De oude mensen belichamen de perversiteit van de twintigste eeuw. Zij zijn de generatie die egoïstisch en zonder mededogen Auschwitz en het communisme mogelijk hebben gemaakt, en in de benarde besloten ruimte van het schip tonen zij hun ware gezicht. Pas als de haven in zicht komt, raken de bejaarden weer in de plooi van hun huichelachtigheid.
Schrijver en publicist Petr Placak [1964] is geworteld in de Tsjechische literaire underground.
Vertaler Edgar de Bruin schreef een - zeer informatief en interessant - nawoord. 
Deel 8 in de serie 'Moldaviet'.