Sinds de introductie in Nederland is dialectische gedragstherapie (DGT) uitgegroeid tot een van de meest toegepaste behandelingen voor patiënten met de borderline persoonlijkheidsstoornis. De effectiviteit van DGT is aangetoond. Enthousiaste hulpverleners maken deel uit van DGT behandelteams in een groeiend aantal instellingen.
Een behandelprogramma als DGT is niet statisch. De oorspronkelijke focus op zelfbeschadigend gedrag bij de borderline persoonlijkheidsstoornis is dan ook uitgebreid naar andere stoornissen en verschillende behandelomgevingen. Ook is er meer aandacht gekomen voor andere aspecten van de behandeling (bijvoorbeeld farmacotherapie), en voor personen die direct betrokken zijn. Er is in de loop der jaren behoorlijk wat expertise vergaard over het vormgeven van DGT bij diverse (comorbide) stoornissen.
Experts in DGT, werkzaam met specifieke doelgroepen, hebben hun bevindingen in het Handboek dialectische gedragstherapie op papier gezet. Aanpassingen van DGT voor een reeks van gebieden, variërend van verslaving, eetstoornissen en gezinsbehandeling tot forensische psychiatrie en adolescenten, passeren de revue. Er wordt specifiek stilgestaan bij mindfulness binnen DGT. Theoretische beschouwingen zijn afgewisseld met casuïstiek.