De grijze stroom

Roman over het dagelijks leven van een groep mensen in de marge van het bestaan in het voormalige Oost-Duitsland. 

Gabriele Stötzer, opgegroeid in de Duitse Democratische Republiek (DDR), beschrijft het lot van een kleine groep individuen die een repressief systeem ontvluchten en daarna geconfronteerd worden met de gevolgen van een plotselinge keuzevrijheid. Over lijfsbehoud en gevoelens van minderwaardigheid, het vluchten in een droomwereld en de pijn van de zelfconfrontatie. Ruim twintig jaar na de hereniging zijn de sporen van deze thema's nog steeds aanwezig. 

Een jonge vrouw - de hoofdpersoon van 'De grijze stroom' - leidt in een provinciestad in de voormalige DDR een onopvallend bestaan. Wat haar bijzonder maakt is het bezit van een auto. Om in haar levensonderhoud te voorzien, maakt ze foto's op familiefeestjes. Haar leven is overzichtelijk: een zus, een bloemenverkoopster, de kapper die haar reserve-onderdelen bezorgt voor haar auto en een paar vrienden die ze uitsluitend in een café treft. Wanneer ze op een dag door een vreemde wordt aangesproken of ze voor hem iets met haar auto weg wil brengen, stemt ze aarzelend toe. Daarmee heeft ze een besluit genomen waarvan ze de reikwijdte niet overziet. 

Gabriele Stötzer (1953, Emleben, Duitsland) studeerde kunstgeschiedenis en Duits aan de Pedagogische Hoge School in Erfurt. In 1976 werd zij vanwege een handtekening onder een protestbrief in verband met de ontzetting uit het staatsburgerschap van de zanger/dichter Wolf Biermann tot een gevangenisstraf van een jaar veroordeeld. Daarna werd Stötzer tewerkgesteld in een schoenenfabriek. Ze maakte deel uit van de ondergrondse kunstenaarsbeweging 'prenzlauer bergszene' die in de periode 1981-1989 actief was in het gebied Erfurt-Berlijn-Dresden. Na de hereniging van Duitsland in 1989 publiceerde zij zes boeken. Met haar foto's, films en collages neemt zij regelmatig deel aan internationale tentoonstellingen.