Tussen verwondering en verbijstering

Soms vangt het bewustzijn een glimp op van een nieuw idee dat nog geen vorm heeft. Vanaf dat moment hangt er binnenin het huis van je bewustzijn een heel intrigerend "draadje" uit een onzichtbare barst in de muur. En het verlangen om aan dat draadje te trekken en te ontdekken wat er allemaal nog meer aan vastzit, is onweerstaanbaar. Maar als je je hand zou uitsteken om er daadwerkelijk aan te gaan trekken, dan zou je merken dat je in het luchtledige grijpt. Want het draadje is afkomstig uit het innerlijke universum en is als zodanig niet grijpbaar, niet onderhevig aan de wetten van ruimte en tijd. Wat aan het draadje vastzit, kan alleen verder te voorschijn gelokt worden door de juiste vorm ervoor te vinden. In taal, formule of materie neemt het gestalte aan en wordt het ook voor andere mensen een realiteit. In dit boek draait het om een weg naar innerlijke vrijheid. Om die weg te vinden wordt aangesloten bij twee typisch menselijke drijfveren, die in kunst en wetenschap als het ware uitvergroot naar voren komen: de drang om de wereld te begrijpen (inzicht) en de drang om vorm te geven aan wat ons innerlijk beweegt (creatie). Op onverwachte wijze wordt duidelijk gemaakt dat de kloof die in onze tijd tussen kunst en wetenschap (inzicht en creatie) bestaat, overbrugd wordt als onze innerlijke vrijheid toeneemt. Hierbij wordt het werk van een aantal bekende kunstenaars en wetenschapsmensen als voorbeeld genoemd. Vervolgens wordt in een methodisch deel geschetst hoe een heen en weer gaand proces tussen de onderzoeksweg en de creatieweg ieder mens een nieuwe manier van kijken kan geven. Het betekent een metamorfose van onze verhouding tot zowel de binnen- als de buitenwereld.