Traliemama's

Amper vier procent van alle gevangenen in België is een vrouw, tachtig procent van hen zijn mama, traliemamas. De meesten `zitten voor diefstal en drugs maar sommigen zitten ook lange straffen uit voor moord, soms op hun eigen kinderen. 

`Het ergst is 1 september, als mijn kinderen opnieuw naar school gaan. Ik kan mijn kind geen extra knuffel geven, niks lekkers in de boekentas stoppen. Er zit zo veel liefde in mij, en ik kan er niks mee doen.

Een citaat uit één van de beklijvende persoonlijke verhalen van traliemamas waarvoor Sabine De Vos, zelf moeder van twee tieners, naar de vrouwenafdeling in de gevangenissen van Gent, Brugge en Antwerpen ging. Ze sprak ook met mamas en omas `buiten, met een onderzoeksrechter, directies, psychologen en hulpverleners. En ze graaft in de geschiedenis van traliemamas en hun situatie in de rest van de wereld. 

Sabine De Vos (1967) begon tijdens haar media- en journalistieke carrière te schrijven en bracht sindsdien meerdere succesvolle jeugd- en kinderboeken uit. Haar roman 23 augustus grijpt tot op vandaag veel lezers aan. In Traliemamas combineert ze haar journalistieke ervaring met haar talent als verhalenverteller om de lezer pas op het laatste blad ademloos los te laten. Een boek om niet snel naast je neer te leggen, dat je `binnen brengt in een anders gesloten wereld. 
http://www.linkeroeveruitgevers.be/boeken/p/detail/traliemamas