Irak, het verzet tegen de bezetting

1 mei 2003. George W. Bush kondigt officieel het einde van de oorlog tegen Irak aan.
Het regime van Saddam Hoessein is als een kaartenhuisje ineengezakt, zo lijkt het, en de bevolking zal de Amerikanen als bevrijders onthalen.
1 mei 2004, één jaar later, is de Irakdroom een nachtmerrie geworden. Dagelijks komen VS-soldaten om, helikopters worden neergehaald. Beelden zoals uit de begindagen van de Vietnamoorlog.
En na de arrestatie van Saddam Hoessein groeit het verzet: gewapende aanvallen tegen de bezetter en zijn collaborateurs, manifestaties van werklozen, bijeenkomsten van vrouwen en jongeren die de steden bedelven onder affiches en slogans tegen de bezetter. Het gewapende verzet bereidt zich nu uit van Mossoel tot Basra, via Bagdad en Najaf, van het Noorden tot het Zuiden van het land.

Wat is het karakter van de Amerikaanse bezetting? Gaat het over een "eerste etappe in de democratisering van de Arabische wereld" zoals de Bush-administratie zegt, of gaat het over een koloniaal project?
Wat is de aard van de Irakese oppositie tegen de bezetting? Gaat het over terroristen of verzetsstrijders? Wie maakt er deel uit van dit verzet?
Welke zijn de historische en sociologische wortels van dit verzet? Zal Irak een nieuw Vietnam worden? En hoe zal het lot van Irak vandaag de toekomst van de vrede in de wereld bepalen?

Het zijn vragen waarop Mohammed Hassan en David Pestieau een antwoord proberen te formuleren. Op basis van een massa Westerse én Arabische documenten en bronnen (189 referenties).

Het boek is een primeur, niet het minst omdat het een confrontatie tussen het Westen en de Arabische wereld is. Pestieau kent de Westerse bronnen. En Hassan (die ook Arabisch spreekt) bestudeerde de Arabische bronnen (oa. Al Jazeera). Dikwijls waren ze het oneens. In elk geval is het resultaat dat de in het Westen bijna niet bekende Arabische bronnen nu voor het eerst beschikbaar zijn voor ons.