Cultuur met een kleine c

Dit boek is een zeer grondige herwerking van het in 1995 verschenen boek Populaire cultuur, waarin de wetenschappelijke theorievorming over populaire cultuur centraal stond. Dat blijft ook het opzet van dit boek: een analyse bieden van hoe veelal elitaire intellectuelen hebben nagedacht over de cultuur zonder hoofdletter of de cultuur met een kleine c. Zoals in het Manifest van een cultuurpopulist (Acco, 2003) zit ook doorheen deze tekst een stellingname verweven, misschien niet altijd expliciet, maar dan toch impliciet. Dit boek probeert het elitaire spreken van bepaalde sociologen en culturo¿s over cultuur met een kleine c te ontmaskeren. Wanneer vaak elitaire doemdenkers praten over de cultuur van het volk, kan men daar een moeilijk uit te roeien dieptestructuur blootleggen, die wij `de cultuurdriehoek` hebben genoemd. Deze cultuurdriehoek (van massacultuur ten opzichte van hoge cultuur en volkscultuur) blijft het cultuurdebat hardnekkig voeden. Ter illustratie van de manier waarop populaire cultuur wel degelijk zinvol bestudeerd kan worden, zijn in dit boek nog niet eerder gepubliceerde teksten opgenomen over jeugdculturen, toerisme, BV¿s, sterren in reclame voor een zeepproduct, en tuinkabouters.