Voorbij hier en nergens ...

Op 5 november 2017 besluiten Kim en Waldo een mooie, jonge vrouw te volgen, die ze ook twee dagen ervoor in de buurt van het Roosburgmonument zagen joggen. Daar ontdekken ze dat het metalen hekwerk, dat de rampsite afsluit, op een kier staat. Ze besluiten de groeve, die door een fatale instorting op 23 december 1958 18 champignonplukkers van het leven beroofde, binnen te stappen. Achter een wand van mergel merken ze duidelijke sporen van menselijke aanwezigheid. Zo komen ze uit op een paddoplantage, die door twee vreemd uitziende mannen bewerkt wordt. Met een berekende slag worden ze door een derde uitgeschakeld. Als ze ontwaken, begint voor hen een nieuw leven, als moderne slaven, maar rijkelijk voorzien van eten en drinken. De baas van het gezelschap dwingt de jongens te slapen als de aliens uit een strip van Jommeke. Met hun oksels rustend op slaaphaken moeten ze de nacht zien door te komen, met de handen achter de rug gekneveld. Zullen ze nog ooit uit deze nachtmerrie ontwaken? Het enige waaraan Kim zich kan optrekken, is de vriendschap van Waldo en de gedachte aan zijn liefje, Daphne de Ventricule Gauche.