Puur

Nog geen twee jaar na zijn ambitieuze en spraakmakende roman in verzen, De aardse komedie, verrast Pieter Boskma met Puur: een kloeke bundel intense, bezwerende, wonderlijke, pure poëzie. 
De rijkdom aan beelden en muzikale schwung, de grimmige uitspraken en onderkoelde humor, de melancholie en erotische vervoering geven de bundel een vitaliteit die Boskma herboren doet lijken. Na de epische exercitie van De aardse komedie markeert het veelvormige Puur de overgang naar een nieuwe fase in zijn dichterschap. Sommige gedichten zijn recht voor zijn raap, andere juist mysterieus of orakelend. Boskma's poëzie is gevoelig en verstild als het kan, hard en genadeloos als dat nodig is, maar steeds eerlijk en compromisloos. 
Uit Puur, waarin de dichter 'het hogere' en 'het lagere' schijnbaar moeiteloos en met veel onstuimig taalplezier aaneen zingt, rijst een even verontrustend als hilarisch beeld op van de huidige tijd, die volgens Boskma gekenmerkt wordt door een overvloed aan tegenstrijdige berichten en verwarrende ervaringen. Zoals vaker in Boskma's werk biedt ook in deze bundel vooral de Nederlandse kust een opwekkend tegenwicht aan alle moderne hectiek. 
Puur is een rijke, levenslustige bundel van een gedreven dichter.