Volgens velen is de Hacquartstraat de mooiste straat van Amsterdam-Zuid. De toonaangevende en enigszins rebelse architecten Philip Warners en Gerrit Jan Rutgers ontwierpen de Hacquartstraat in de sfeer van de spraakmakende Amsterdamse School. De prachtige huizen werden al snel bewoond door de hogere echelons van de burgerij, en ook ambtenaren, ondernemers en vertegenwoordigers van ‘vrije beroepen’ zoals artsen en advocaten vestigden zich in de mooie straat.
Door de lange Tweede Wereldoorlog (1940-1950) vormde de straat opeens een heel ander decor. De huizen van bijna honderd Joodse bewoners werden onteigend door de Duitsers, die werden bijgestaan door gretige Nederlandse handlangers. De nasleep van deze roof van Joods onroerend goed zadelde na de oorlog zowel de oorspronkelijke eigenaren van de huizen en hun nazaten als de nieuwe bewoners nog lange tijd met problemen op.
In De Hacquartstraat brengt John Kleinen de vergeten bewoners weer tot leven en maakt hij de straat tot een lieu de mémoire.
John Kleinen was als universitair hoofddocent (visuele) antropologie verbonden aan de Universiteit van Amsterdam. Hij schreef meerdere artikelen en boeken, zoals Leeuw en Draak. Vier eeuwen Nederland en Vietnam (2007). Tot voorkort was hij voorzitter van de Raad van Toezicht van de Stichting SpaarnestadPhoto.