Huizen van anderen

In december 1938, negen maanden na Hitlers inval in 
Oostenrijk, besluit Groot-Brittannië een toevlucht te 
bieden aan Joodse kinderen. Het zogenoemde Kindertransport gaat per trein, boot en vliegtuig. Aan boord 
van een van de eerste treinen die Wenen verlaat, zit een 
tienjarig meisje: Lore Segal, dan nog Lore Groszmann. 
Samen met een paar honderd andere kinderen is ze onderweg om daar, in Engeland, ondergebracht te worden 
bij een pleeggezin.
De zeven jaren die volgen woont Lore in ‘huizen 
van anderen’: van de rijke orthodox-Joodse familie Levine in Liverpool, van het trotse arbeidersgezin Hooper 
in Kent en tot slot ten zuiden van Londen, bij twee oudere zusters in hun grote Victoriaanse huis. 
In Huizen van anderen schetst Segal op inzichtelijke en geestige wijze de levens van de mensen die haar 
een toevlucht boden, én dat van haarzelf: het leven van 
een ontworteld kind, tussen vreemden, in oorlogstijd 
in Groot-Brittannië.