De eerste en tweede brief van Petrus de brief van Judas

De christenen aan wie Petrus zijn brieven schreef hadden het niet gemakkelijk. Het waren kleine groepjes, verspreid over heel Klein-Azië, die leefden in een heidense wereld. Een wereld waarin gelovige vrouwen het huwelijk deelden met heidense mannen, die er vaak een andere moraal op na hielden. Ook waren onder de christenen veel slaven, die soms een slechte meester hadden getroffen. De eerste brief van Petrus is dan ook allereerst een troostbrief en een aansporing om te volharden in het lijden. Daarnaast moedigt Petrus christenen aan heilig te leven, om zo door hun goede gedrag tegenstanders voor Christus te winnen. Overwin het kwade door het goede, een beproefde leerregel, die juist in onze tijd aanspreekt, waarin integriteit een belangrijk begrip is. 
In de tweede brief gaat Petrus de strijd aan met de dwaalleraars van de gnostiek, die het lichaam niet waardevol vonden, de ziel hoger achtten en een in hun ogen dieper inzicht nastreefden. De lichamelijke wederkomst van Christus werd ontkend en de minachting van het lichaam was voor sommigen een vrijbrief voor losbandigheid.
Het weinig bekende boek Judas sluit bij deze strijd aan. Met felle woorden strijdt ook Judas tegen gnostieke vrijgeesten die de prediking van Gods genade omvormden tot een alles-mag-leer.  
Ds. F. van Deursen verstaat de kunst om deze bijbelboeken dicht bij onze tijd te brengen.