Tessalonicenzen | I

Tessalonica is in de tijd van Paulus een rijke en bedrijvige haven- en handelsstad aan de Via Egnatia, de prachtige Romeinse oostwestverbinding. Hier sticht de apostel een nieuwe gemeente. Wanneer Paulus er nog maar enkele weken het evangelie van koning Jezus heeft verkondigd, wordt hij staatsgevaarlijk verklaard en gedwongen de stad voortijdig te verlaten. Maar in die korte tijd heeft hij al wel het evangelie verkondigd, ook over Christus' wederkomst, zodat de gemeente daar nu vurig naar verlangt.
Diep bezorgd of zij na zijn vertrek zal standhouden, stuurt hij vanuit Athene Timoteüs naar Tessalonica op onderzoek uit. Paulus' zorg wordt beschaamd. De gemeente volhardt in het geloof en verwerpt de laster die over de apostel de ronde doet. Alleen is ze bedroefd omdat zij meent dat de Here Jezus voor haar gestorven geliefden te laat komt. Dit misverstand zet Paulus in zijn brief recht. Hij wijst erop dat de wederkomst niet te berekenen valt en dat ze daarom rustig aan het werk moeten blijven. De Heer zal even onverwacht komen als een dief in de nacht. Hij prijst de gemeente om haar heilige levenswandel en moedigt haar aan verder te groeien in heiliging. Tot slot geeft hij nog wat praktische pastorale vermaningen die de heiligheid en de liefde in het gemeenteleven kunnen bevorderen.
Tessalonicenzen mag Paulus' oudste bewaarde brief zijn, maar hij heeft voor de moderne christen in een seculier Nederland nog niets aan actualiteit verloren. 
Ds. F. van Deursen is emeritus predikant van de Nederlands Gereformeerde Kerken en auteur van veel commentaren op Bijbelboeken.