Mijn buuf

Sahar dreigt door haar huurbaas op straat gezet te worden als zij een lekkage bij hem meldt. Schuldhulpmaatje Titia staat haar bij en brengt rust. Solomon vluchtte op twaalfjarige leeftijd uit Eritrea, omdat hij daar niet veilig was. Dagen moest hij huilen, omdat hij zijn moeder miste. Bij Mijn Buuf vond hij troost en geborgenheid. Ook Freweyni komt uit Eritrea. Ze durft de tram niet te nemen en verdwaalt soms, omdat ze niet kan lezen. Ze wil het graag leren, maar dat valt op haar leeftijd niet mee. Taalvrijwilliger Wick geeft haar en andere vrouwen bij Mijn Buuf Nederlandse les, zodat ze zich in ieder geval een beetje kunnen redden. Hij leert zelf veel van hun verhalen en vertelt dat anderen helpen aanstekelijk is. Asmaa is heel eenzaam als ze in Nederland komt wonen. Zodra ze een stap over de drempel zet bij Mijn Buuf voelt ze zich daar thuis. Domweg omdat daar iemand was die tegen haar zei: “Hier ben je welkom en wij gaan je helpen.”  
 
Je leest deze verhalen en die van nog veel meer nieuwe Nederlanders, vrijwilligers en mensen die op een of andere andere manier                                           – persoonlijk, politiek of maatschappelijk – betrokken zijn bij het leven van anderen in ‘Mijn Buuf’. 
 
‘Mijn Buuf’ – de kleine sociale onderneming in Den Haag én de verhalen in dit boek – laat zien dat iedereen een goede buur kan zijn en hoe belangrijk dat is. Hoe klein je bijdrage ook lijkt, alles wat je doet kan een wezenlijk verschil maken. 

Petra Prent, initiatiefneemster Mijn Buuf