De alleen wijze God

Tevergeefs had Paulus al vaak geprobeerd om in Rome het Evangelie te brengen. Terwijl hij nog in Korinthe is en op het punt staat naar Jeruzalem te gaan, schrijft hij de Romeinen aan over zijn voornemen om hen eindelijk eens te bezoeken.

Deze langste brief van de apostel is een blauwdruk van het Evangelie, dat hij zo graag in Rome wilde toelichten. In dat Evangelie wordt “de rechtvaardigheid van God” geopenbaard. Er wordt volkomen voorbijgegaan aan de schuld van de mens en God lost zijn Eigen schuld in. Ja, u leest het goed: God doet recht aan zijn Woord en vervult wat Hij van oudsher heeft beloofd. Alomvattend. Want zoals door één daad van Adam, alle mensen tot zondaren en stervelingen zijn gesteld, zó zullen ook door één daad van Christus, alle mensen gerechtvaardigd worden en leven!

Nergens in de Bijbel wordt zo fundamenteel en veelzijdig de waarheid van het Evangelie uiteengezet als juist in deze brief. Alle grote Bijbelse thema’s komen aan de orde. In een lang intermezzo, hoofdstuk 9 t/m 11, legt Paulus diepgaand uit hoe momenteel buiten het Joodse volk om, de boodschap van “de verzoening der wereld” naar de natiën gaat. Het is een tijdelijke onderbreking van de geschiedenis, met een uitdrukkelijk “totdat”. God laat immers niet varen de werken van zijn handen. Hij zal alles wat de profeten hebben voorzegd, op zijn tijd en wijze alsnog vervullen. Weergaloos en onnavolgbaar. Want Hij is de alleen wijze GOD!