Personen
Anthony Passeron
Hester Tollenaar
NUR Codes (sub)
300 Literaire fictie algemeen
Pakket De helden van David
Zomer pakket A | Dwarsligger 2 en 1
Zomer pakket B | Dwarsligger 2 en 1
Zomer pakket C | Dwarsligger 2 en 1
'Nietsontziend schetst Anthony Passeron het tragische begin van de aidsepidemie.' Henk Pröpper - de Volkskrant
'De slapende kinderen, het in Frankrijk geprezen en bekroonde debuut van Anthony Passeron (1983), spookt al dagen door mijn hoofd. Het is een roman die me achtervolgt.' Bas Heijne - NRC
'Passerons familie viel uit elkaar door ziekte, dood, rouw en het onvermogen om hiermee om te gaan. Met zijn boek wilde hij de schaamte doorbreken, en voorkomen dat het familieverhaal zou verdwijnen. Dat is hem gelukt, hij schreef ze allemaal tot leven.' Trouw
'Zonder ooit de stem te verheffen, is de stilte van een familie verbroken die over een tragedie hing. En een werk geproduceerd dat zo krachtig en zo ontroerend is dat het lang na het lezen blijft hangen. Magnifiek.' Annie Ernaux
Winnaar boekhandelsprijs Le Prix Première Plume 2022
De slapende kinderen is de aangrijpende geschiedenis van een slagersfamilie op het Franse platteland die begin jaren tachtig op brute wijze geconfronteerd wordt met de komst van een nieuwe ziekte: aids. Zoon Désiré, de uitverkorene die mag studeren in Nice en voor zijn plezier Amsterdam bezoekt, valt tot de schande en wanhoop van zijn familie ten prooi aan heroïne, en raakt besmet.
In hoofdstukken die afwisselend het relaas van Désiré en de wetenschappelijke ontwikkelingen op het gebied van aids uiteenzetten, wordt de lezer meegezogen in een dubbelverhaal over een medogenloze epidemie die een eenvoudige familie treft, en de medische wereld die een race tegen de klok voert.
Een sober en treffend geschreven boek over onmacht, trots en onverteerbaar verdriet.
'Nauwgezet en overrompelend.' **** de Volkskrant
'Magistraal! Dit is zo'n debuut dat je niet meer uit je hoofd krijgt. Het maakt tranen en woede los, grijpt je aan, sleept je mee en overweldigt je met woorden die onschuldig zijn en tegelijkertijd wreed en wonderschoon.' Le Figaro Littéraire