Strandvogel

Gustaaf keek naar de zee en vroeg zich af waar precies het gebeurd was. Zijn drang naar precisie liet hem ook nu niet los. Het liefst had hij gezien dat, óp het water, de plek met wit krijt was afgetekend, zoals bij een koelbloedige afrekening in een verlaten steeg. Maar aan het water van de Noordzee was helemaal niets te zien.
Als de herfst twee dagen oud is krijgt Gustaaf Vogel, trader bij Goldstein & Kahn in Londen, een telefoontje. Zijn zusje Fanny is tijdens het zwemmen in de zee bij Wassenaar verdronken. Vanaf dat moment begint de terugreis die hem zal brengen naar de plek waar alles vandaan komt.
Strandvogel is de intrigerende roman over een handelaar die zijn zusje moest verliezen om zichzelf terug te vinden.

Quotes over Strandvogel:

'Dat hij kan schrijven is duidelijk. Strandvogel is een beheerst en sfeervol uitgewerkt gegeven van een aanvankelijk raadselachtige dood die de hoofdpersoon vragen doet stellen over de inhoud van zijn leven.' - Jan Hendrik Bakker in Den Haag Centraal

'Als door een microscoop kijk je naar de enkele, intense dagen van onderzoek en rouw. Met Strandvogel heeft hij een knap romandebuut afgeleverd, waarin het uiteindelijk niet draait om de antwoorden op de vragen rondom Fannny's dood.' - Ellen Rooms in De Boekenkrant

'Reinier Bresser heeft met Strandvogel een mooi debuut als romanschrijver neergezet. Het boek ademt liefde, leegte en leven (zoals wij het allen kennen). Het verhaal voelt niet geheel afgerond, maar de kracht van suggestie is sterk. De auteur prikkelt de lezer en zet deze aan het werk. Mooi. Ik geef het boek 4 sterren.' - Chester Gerritse - recensent De Perfecte Buren

'Strandvogel is een klein juweel. Ik kijk uit naar Los zand dat in februari 2021 zal verschijnen.' - Boekenbijlage, Suzanne Koster

'Een prachtige novelle over verlies en herinneringen in familiekringen. Aangenaam en verrassend mooi.' - Arno Koek, Boekhandel Blokker Heemstede

Fragment uit het boek:

Hij kwam er steeds meer achter dat hij uit een gezin kwam waar niemand met zijn gevoelens te koop had gelopen. Het persoonlijke werd eenvoudigweg niet gedeeld. Het was er, je wist dat het er was, maar je had het er niet over. Een stilzwijgende afspraak die het mogelijk maakte om in een kleine tussenwoning met elkaar te leven. Maar waren ze daarin zo speciaal? Bij de meeste families waar hij als jongen over de vloer kwam, leek het wel alsof iedereen langs elkaar heen leefde. Hij kon weliswaar niet in hun slaapvertrekken kijken en hij was er meestal op momenten dat wrijvingen afwezig waren: als na school de thee werd ingeschonken of op een landerige zondagmiddag. Maar toch, de sfeer in die huizen was er een waarin grote emoties ontbraken. Er was één uitzondering geweest: het huis van Kees en Ilona Zuydwijk. Maar dat was geen gewoon huis. Het was een strandpaviljoen, op vijftig passen van de zee.