Valse vrienden

Wij Nederlanders zijn een zelfbewust volkje. Trots op onze geschiedenis, trots op onze natie. We gaan er gemakshalve van uit dat de rest van de wereld ook zo over ons denkt. Maar in België, of beter gezegd in Vlaanderen, mooi niet dus!
In de regel is het Belgische beeld over Nederlanders niet mals: ze zijn arrogant, gierig en ze bedriegen je waar je bijstaat. Meestal slaagt de gereserveerde Belg er goed in om dat beeld voor zich te houden. Maar wat die 'arrogante' Ollander niet begrijpt is dat hij voor een groot deel dat negatieve imago over zichzelf afroept. Want nog altijd hebben veel Nederlanders een houding als zou onze zuiderbuur een soort achtergebleven nakomertje zijn: wel lief en best ook wel grappig, maar ook een beetje sullig en dommig. Als je dat als Nederlander uitstraalt dan maak je in België natuurlijk niet echt makkelijk vrienden...
Lang werd die valse vriendschap tussen België en Nederland van beide kanten met een soort politiek correcte mantel der liefde bedekt. Belgen hebben niet de gewoonte om te zeggen wat ze werkelijk denken en Nederlanders beseffen onvoldoende dat hun paternalistische opstelling bij Belgen vaak werkt als een rode lap op een stier.
Hoog tijd dus voor een boek dat uitlegt hoe het werkelijk zit met de relatie België-Nederland.

Evert van Wijk dacht meer dan 25 jaar geleden het snel in België te gaan maken maar aanvankelijk viel hij zowat in alle valkuilen waarin Nederlanders vallen die zich onvoldoende verdiept hebben in de gigantische cultuurkloof. Sindsdien noemt hij zich een bont-en-blauwe ervaringsdeskundige. Voor Belgen en Nederlanders die elkaar beter willen begrijpen en minder bulten en schrammen willen oplopen dan Van Wijk is dit boek een absolute MUST!