Dies irae

MUZIEKHISTORISCH OVERZICHT VAN BELANGRIJKE COMPONISTEN EN HUN DODENMISSEN  

De dodenmis (of requiem) is een van de oudste en langst overlevende genres uit de westerse muziekgeschiedenis. Honderden jaren heeft zij enkel bestaan in haar oorspronkelijke gregoriaanse gedaante, maar vanaf ca. 1450 hebben heel wat grote componisten zich laten inspireren tot het schrijven van magistrale dodenmissen. Dies Irae laat de lezer op toegankelijke wijze kennismaken met deze meesterwerken zonder dat muzikale voorkennis vereist is. 

Na een inleiding over de betekenis en structuur van de tekst en muziek van de aloude Latijnse dodenmis, volgt een kroniek in drie delen die de lezer door de geschiedenis van het requiem gidst. In aparte hoofdstukken komen alle grote en bekende requiems aan bod (onder meer van Mozart, Brahms, Verdi, Fauré, Britten en Webber), evenals enkele minder populaire maar minstens even aangrijpende werken (zoals de requiems van Ockeghem, Schütz, Weill, Ligeti, Stravinsky en Zimmerman). 

Elk requiem wordt volgens een vast stramien besproken, zodat de lezer vrijelijk kan grasduinen door verschillende perioden en composities: ieder werk wordt eerst muziekhistorisch gesitueerd, daarna volgt een korte bespreking van elk deel afzonderlijk. Door de besprekingen te koppelen aan één referentieopname per werk, kan de lezer de uitleg meteen ook aan de luisterpraktijk toetsen. 

Onder de leiding van Pieter Bergé, en met medewerking van Jan Christiaens werden alle bijdragen aan Dies Irae. Kroniek van het requiem geschreven door auteurs die als docent, onderzoeker of alumnus verbonden zijn aan de onderzoekseenheid Musicologie van de K.U.Leuven.