Vang de haas

Een dynamisch en ontroerend verhaal over vriendschap, volwassen worden en de invloed van de Balkanoorlog in de jaren negentig op een hele generatie.
Twaalf jaar nadat ze elkaar voor het laatst hebben gezien, krijgt Sara een telefoontje van Lejla, haar beste vriendin van vroeger. Sara woont al jarenlang in Dublin terwijl Lejla in hun moederland Bosnië is gebleven. Lejla vraagt haar naar Mostar te komen om samen op zoek te gaan naar Armin, Lejla’s broer die lang geleden vermist is geraakt. 
Sara twijfelt of ze wel moet gaan, ze noemt Dublin nu eindelijk haar thuis en ze voelt er weinig voor om terug te keren naar het land dat ze ontvluchtte vanwege de burgeroorlog. Maar diep vanbinnen weet ze dat ze toch dat vliegtuig zal nemen, rechtstreeks terug naar haar verleden. 
Vanuit Mostar vertrekken de vriendinnen op een roadtrip richting Wenen. Hun reis legt op prachtige en soms pijnlijke wijze de verschillen bloot tussen de jonge vrouwen die ooit zo’n sterke band hadden maar van wie de identiteit door de oorlog zo anders is gevormd. 

‘Poëtische en meeslepende taal, die spreekt over vriendschap én vervreemding tussen twee meisjes, later vrouwen, in een land waarvan de wonden nog niet zijn geheeld.’ Trouw

‘Vang de haas benadert het thema van identiteit op een originele manier. Wij vertrouwen erop dat dit verhaal zijn weg zal vinden naar nieuwe lezers in andere landen en dat het kan helpen om de duistere erfenis van de oorlogen na de opheffing van Joegoslavië te verlichten.’ Uit het juryrapport van The European Prize for Literature
‘Wat een razendslimme  vertelling, wat laat Bastašic haar zware thema's vingervlug aan bod komen. De vertaler van dienst, Pavle Trkulja, zal geen makkelijke klus aan Vang de haas hebben gehad – al was het maar omdat taal, en de uitspraak van woorden, zo belangrijk is voor Lejla en Sara. In hun uitspraak schieten ze heen en weer tussen Servisch en Bosnisch, met klemtoonverschillen en klinkers die naar gelang hun identiteit van dat moment kort of lang worden uitgesproken. Nationaliteit is iets wat ze aan- en uittrekken. Trkulja kwijt zich daar behendig van, in het vlotte boek met dito vertaling. Dankbaar is Trkulja’s verantwoording achterin, waarin alle culturele verwijzingen worden uitgelegd.’ De Groene Amsterdammer