Bemiddeling als alternatief

Bemiddeling is sterk in opmars in Nederland. In de publiciteit is er veel aandacht voor mediation en bemiddeling. Soms gaat het om een alternatief voor de gang naar de rechter, in andere gevallen gaat het om een alternatief voor meer gebruikelijke vormen van hulp- en dienstverlening of om specifieke vormen van conflictoplossing.

Het is niet verwonderlijk dat bemiddeling de laatste jaren steeds meer in de belangstelling staat. Geschillen tussen mensen en organisaties doen zich altijd wel voor en als partijen er zelf niet uitkomen zullen zij zich veelal wenden tot een rechter, een arbiter of een hulp- of dienstverlener. Kenmerk van die vormen van geschilbeslechting is dat een derde wordt ingeschakeld die zich buigt over de inhoud van het geschil. 

In Bemiddeling als alternatief behandelen de auteurs de methodiek en toepassingsmogelijkheden van bemiddeling binnen het veld van hulp- en dienstverlening. Ze richten zich met name op sociaal-juridische dienstverleners, maatschappelijk werkers en sociaal-pedagogische hulpverleners. Ze gaan uit van bemiddeling als een methodiek die wordt toegepast door een onafhankelijke en neutrale derde. Essentieel is dat de bemiddelaar geen belangen bij of bindingen met de partijen in het geschil heeft. 



Door zich de kunst van het bemiddelen eigen te maken zijn hulp- en dienstverleners in staat partijen in een geschil te begeleiden bij het proces waarin partijen zelf hun geschil bijleggen en hun eigen oplossingen vinden. Door die nadruk op zelfwerkzaamheid van cliënten heeft bemiddeling een sterk emancipatoir effect. Bovendien leren partijen in een geschil tijdens de bemiddeling hoe zij succesvol onderhandelingen kunnen voeren. Succesvolle bemiddeling heeft een preventieve werking op mogelijke geschillen in de toekomst