Liturgie voorbij de Liturgische Beweging

De liturgie in onze kerken is de Liturgische Beweging voorbij?'
Marcel Barnard 1957) is kerkelijk hoogleraar litur-giek vanwege de Protestantse Kerk in Nederland bij de Universiteit Utrecht en bijzonder hoog-leraar liturgie-wetenschap aan de Vrije Universiteit Amsterdam.
Deze bewering van Marcel Barnard deed recent veel liturgisten schrikken. 'Barnard heeft de knuppel in het hoenderhok geworpen', schreef iemand. 'De Liturgische Beweging is pas begonnen!' riep een ander. Weer een ander stelde de uitge-slepen bedding van de traditie tegenover de hedendaagse con-text die volgens Barnard de liturgische vernieuwing bepaalt. Kortom, Barnard heeft een discussie op gang gebracht over liturgie.
Op veel plekken gaat de liturgie in het spoor van de Liturgische Beweging voort, dikwijls zonder dat men zich bewust is van fundamen- tele veranderingen die er in de loop der tijd worden ingebracht. Maar er zijn ook heel ande-re tendensen zichtbaar. Klassiek-gereformeerde liturgie lijkt een revival te beleven. De Opwekkingsbundel en Evangelische Liedbundel worden alom gebruikt. Thomasvieringen trekken een eigen spoor. Migrantenkerken hebben eigen vormen van eredienst. In ver-pleeg- en ziekenhuizen, justiti  inrichtingen en de krijgsmacht ontstaat liturgie in wissel-werking met de specifieke omgeving. Op internet ontwikkelen zich allerhande rituele en liturgische mogelijkheden. Kortom, het liturgische veld is complex, gelaagd en meer-duidig. In dit boekje verkent Barnard dat veld.