Het zaad van Atlantis

Volkeren van allerlei ras hadden gezamenlijk gedurende duizenden jaren in Europa de menselijke beschaving opgebouwd, enkele malen gestoord door ernstige natuurrampen, die grote aantallen toen al verleidden om naar elders te vluchten, zoals rond 7500, 3300 en 2500 v.C. In die eerste periode na de laatste IJstijd werden er al enkele duizenden jaren kolossale megalietmonumenten geconstrueerd en opgericht, lang voor er aan de later beroemde Nijl en Eufraat ook nog maar â  iets te doenâ   was. In een eeuwenlange gelukzalige periode na de verwoestende Godenoorlog werd voor ons door barden nog net op tijd een reisgids samengesteld en gezongen over waar het zich allemaal had afgespeeld aan beide zijden van het Kanaal.
En toen rond 1500 v.C. hielden door excessief natuurgeweld plotseling alle sporen op aan beide zijden van de Atlantische Oceaan. De echoâ  s ervan klinken tot op heden nog na bij vele volkeren over de hele aarde, ja tot in het nieuwe Eilandenrijk aan de Grote Oceaan:Japan.
Bij genoemde catastrofe ontvluchtten velen Europa om kort daarna met hun strijdwagens te verschijnen in China en India, in het M.O. en Egypte, in Turkije en Griekenland. Hun nakomelingen bewaarden het voor ons.