Losse teugels, vaste hand

In 1839 raakt ds. O.G. Heldring op een van zijn wandeltochten over de Veluwe, verzeild in het verkommerde gehucht Hoenderloo. Hij zorgt er voor dat deze gemeenschap enkele elementaire voorzieningen krijgt toebedeeld: een put, een school en een kerk. Een paar jaar later wordt de woning van schoolmeester Bernardus Gangel (1847) te Hoenderloo een doorgangshuis, een crisiscentrum avant la lettre voor verwaarloosde kinderen, die naderhand in geschikte pleeggezinnen worden ondergebracht. In 1851 krijgt deze onderneming een juridisch fundament via de oprichting van de stichting ‘Doorgangshuis Hoenderloo’. Dit boek neemt u mee naar dit opvoedingstehuis dat met een veelkleurige historie en via meerdere benamingen uitgroeide tot De Hoenderloo Groep. Later werd DHG een onderdeel van Pluryn, een instelling voor deskundige opvoeding en opleiding van jongeren met complexe gedragsproblemen. Maar Pluryn heeft de instelling in 2020 gesloten en het terrein verkocht aan een projectontwikkelaar. In dit boek, geschreven als proefschrift, beschrijft de auteur het ontstaan en de ontwikkeling van dit opvoedingstehuis te Hoenderloo vanaf de beginperiode tot aan het midden van de jaren zestig van de vorige eeuw, met speciale aandacht voor de godsdienstige opvoeding in relatie tot de tehuiszorg en de betekenis daarvan in het leven van opvoeders en oud- jongens.‘We mogen dankbaar zijn dat de rijke geschiedenis van hetDoorgangshuis Hoenderloo zo voorbeeldig en uitvoerig isgeboekstaafd en hiermee een klein monument voor het Reveilen alle werkers van Hoenderloo is opgericht.’ - Dr. O.W. Dubois