Napoleon

NAPOLEON

P. de Zeeuw naverteld door MJ Ruissen

Deel 35 historische verhalenserie voor jong en oud

DV febr. 2020

 

In Frankrijk was de revolutie uitgeroepen. Er kwam opstand tegen het gezag. Koning Lodewijk XVI en veel koningsgezinden werden door de guillotine omgebracht.

Hierdoor kwam er grote chaos in Frankrijk. Pas als de dappere bevelhebber van het leger, Bonaparte Napoleon, naar de macht greep, kwam daaraan een einde.

Napoleon wilde de baas worden in Europa en trok op naar Italië om daar te vechten. Het lukte hem om de Italianen en de Oostenrijkers tot overgave te dwingen.

Op het toppunt van zijn macht kroonde hij zichzelf tot keizer van de Fransen. Alleen Engeland kreeg hij niet op de knieën. Daarom stelde hij het continentale stelsel in. Vanaf dat moment mocht geen land nog handel drijven met Engeland.

Toen Rusland dat verbond verbrak, ondernam hij de tocht naar Rusland. Maar het liep voor hem uit op een grote teleurstelling. Met grote verliezen keerde hij in de ijzige kou terug uit Moskou.

De onderworpen vijanden kwamen in opstand en namen hem gevangen. Eerst werd hij gevangen gezet op het eiland Corsica en daarna ver weg van zijn vaderland op het eenzame eiland Sint-Helena. Ook in Nederland werden de Fransen als bevrijders binnengehaald. Men danste rond de vrijheidsboom. Prins Willem V moest zelfs naar Engeland vluchten. Maar na de tocht naar Rusland was het hier ook gedaan met Napoleons macht.

Dit leerzame deel van de historische jeugdserie over een van de invloedrijkste staatsmannen van Europa zullen ook ouderen interessant vinden om te lezen.

1. Het schavot van een koning

In de nacht van 21 januari 1793 kan Napoleon de slaap maar steeds niet vatten. Hij doet geen oog dicht! Steeds moet hij eraan denken dat koning Lodewijk XVI straks zal worden terechtgesteld. Napoleon voelt zich erg opgewonden en zenuwachtig. ‘Morgen wordt de koning onthoofd!’ fluistert hij gespannen. Wat er gaat gebeuren, is heel erg. Iemand gaat het leven verliezen. Niet zo maar iemand. Nee, de koning! Daarom kan hij de slaap niet vatten. Zó zenuwachtig is hij over het lot van de koning.

Waarom vind ik het eigenlijk zo erg? denkt hij. Het maakt mij toch niet uit wat er met de koning gaat gebeuren? Wat kan mij zijn lot schelen? Als een goede revolutionair duld ik helemaal geen gezag boven mij. Ook de koning hoeft niet de baas te spelen. Ons volk is toch goed in staat om regels op te stellen voor ons land?

Mijn vader durfde het al aan om op mijn geboorte-eiland Corsica aan de revolutie deel te nemen. Nee, denkt Napoleon, laat ik me niet druk maken over de onthoofding van de koning. Mijn slapeloosheid is nergens voor nodig.

Onze koning heeft al verschillende keren voor de rechtbank gestaan. Telkens moest hij zich verantwoorden. Rechters moesten het oordeel van vellen of hij schuldig was of niet. Tegen hem klonk de beschuldiging: ‘U hebt de hulp ingeroepen van buitenlandse koningshuizen om de revolutie de kop in te drukken. Hierdoor hebt u Frankrijk in groot gevaar gebracht. Stel dat een buitenlands leger ons aangevallen had? Dat had het einde van onze zelfstandigheid en vrijheid kunnen betekenen. U hebt landverraad gepleegd. Daarom moet u gedood worden!’

Ik was in de rechtszaal aanwezig toen koning Lodewijk XVI voor zijn rechters stond. Ook woonde ik de zitting bij van 18 januari, waarop Nationale Conventie.

Het oordeel van de prins van Orléans had de doorslag gegeven. Toen aan hem gevraagd werd wat er met de koning moest gebeuren, had hij hard geroepen: ‘Hij moet gedood worden!’ Nog herinnert hij zich nog goed dat alle mensen in de zaal toen opgesprongen waren van hun stoelen. Zo erg waren ze geschrokken van dit vonnis. Alleen hij, Napoleon, was rustig op zijn stoel blijven zitten. Wat Orléans riep, verraste hem niet. Want hij had wel door welke plannen deze prins had.

De prins is erop uit om zelf koning te worden. Daarom wilde hij graag dat de koning gedood werd. De prins van Orléans was op zoek naar een troon, haha. Maar hij zal die nooit vinden!

 
 

 
[1]Paoli nam de leiding in het verzet tegen Genua. De vader van Napoleon Bonaparte, Carlo Maria Bonaparte, assisteerde hem daarbij. Het lukte Paoli een groot deel van het eiland van het Genees gezag te bevrijden. Vanaf dat moment zorgde hij ervoor dat Corsica geregeerd werd door een bestuur, dat het volk mocht kiezen.

Paoli maakte van Corte de hoofdstad en richtte er een universiteit op. De Genuezen bleven nog steeds op het eiland, maar waren verzwakt en vroegen hulp aan Frankrijk.

[2] De Nationale Conventie was de regering, die kwam na de Franse Revolutie. Zij regeerde van 20 september 1792 tot 26 oktober 1795.