Naties in een spanningsveld

In de negentiende eeuw broeide het nationalisme in de Lage Landen volop. Zowel België als Nederland bouwden aan een eigen identiteit  – eerst gezamenlijk, maar na 1830 apart. De literatuur vertoont niet alleen de sporen van dit proces van nationalisering, ze droeg er ook aan bij. Tegelijkertijd droomden negentiende-eeuwse Nederlandse en Vlaamse schrijvers ervan internationaal mee te tellen. En daarnaast heerste ook nog eens het verlangen om, op veel kleinere dan nationale of internationale schaal, het lokale recht te doen, als het ware 'naar binnen' te kijken. Hoe kunnen deze op het eerste gezicht zeer verschillende dromen van het nationale, het internationale en het lokale dan toch worden samen gedacht? De medewerkers aan deze bundel gaan op zoek naar de verschillende gedaanten die dit intrigerende complex van spanningen heeft aangenomen in de Nederlandse en Belgische literatuur tussen 1800-1900.