dit werk kent de volgende uitvoeringen
Paperback
ISBN9789079922307
verschijningsdatum01/04/2010
verschijningsdatum01/04/2010
We Hebben Een Beller brengt het ware verhaal over de turn-around bij KPN, als ooggetuigeverslag door de adjudant van CEO Ad Scheepbouwer. Wat speelde er werkelijk achter de schermen. Waarom pakten cruciale beslissingen anders uit. En hoe kon KPN ondanks alles blijven opstomen. Als reconstructie biedt We Hebben Een Beller een unieke inkijk in de praktijk, die inderdaad weerbarstiger was dan verwacht.
Bernard liet zien hoe je meer kan doen met minder mensen. Na bijna tien jaar in de top van KPN vestigde Bernard van de Weert zich als onafhankelijk verander-adviseur. In We Hebben Een Beller plaatst hij zijn soms spraakmakende ervaringen binnen KPN in een inspirerend kader.
Bernard van de Weert wilde eigenlijk straal-jager-piloot worden, maar werd topmanager bij KPN. Het voormalige staatsbedrijf ontwikkelde zich tot een dominante speler op de telecommarkt. In die -opzienbarende omslag leidde -Bernard van de Weert een team dat verantwoordelijk was voor sensationele verkoopresultaten.
Een groeiend aantal directeuren wordt momenteel geconfronteerd met de vraag hoe zij hun bedrijf door de recessie moeten loodsen. Ex-KPN-directeur Bernard van de Weert heeft al tijdens de crisis van 2001 ervaren wat hierbij allemaal komt kijken.
Bernard Vogelsang, financieel verslaggever De Telegraaf
Bernard van de Weert laat haarscherp zien hoe KPN van oud naar nieuw ging. Een spannende kijk achter de schermen.
Walter de Zeeuw, RvB PricewaterhouseCoopers
Nadat Ad Scheepbouwer KPN gered had, kwam de echte uitdaging pas: hoe behoud ik een cultuur van innovatie, creativiteit en ondernemerschap, zodat we ook echt een toekomst hebben? Ik denk dat KPN daar behoorlijk goed in geslaagd is.
Leen Zevenbergen, auteur en spreker
Een blik in de keuken van de ongelofelijke omslag van KPN. Bernard, voor de verandering!
We zijn er trots op dat hij tegenwoordig werkt onder de vlag van Conclusion.
Erik Hallers, directeur en oprichter Conclusion