Menschen sind gesellige Tiere

Over het boek 
Onvermogen, onkunde en gebrek aan persoonlijkheid in "Den Haag". Het stuitende gebrek aan visie; het voortdurend uitblijven van een gedragen beleid waar "we" in Nederland wat mee opschieten. Die frustratie, de woede ook, omdat aan de eerste de beste parttime telefoniste bepaaldelijk hogere eisen rond werving en selectie worden gesteld dan bij volksvertegenwoordigers het geval schijnt te zijn. Politiek is (ook) in die zin onbegrijpelijk. Als de meest onmogelijke vacatures dagelijks kunnen worden ingevuld, waarom dan niet die van Minister President? Zo krijgt Hans Kaabel een gezicht. Zonder functieprofiel op A4-formaat, maar met veel vallen en opstaan, verdriet, humor en geluk, complimenten en vernederingen... "Als alle vuile, zure, koude, grijze en natte regen door vele levenslagen wordt gefilterd, is het resultaat dan fris, koel en helder water? Dat je zonder ziek te worden kunt drinken? Dat misschien wel een genezende werking heeft? Waardoor je zelf(s) leert kijken, voelen en zien?"

 
Over de schrijver
Ton Westphal (1954) zoekt al dertig jaren succesvol de allerbeste mensen op de arbeidsmarkt. Hij is daarin twintig jaar geleden voor zichzelf begonnen en inmiddels ook gevestigd als mediator. Gestart en gevormd in de dagbladjournalistiek ("Toen wilde ik al allerlei dingen en dingetjes van mensen weten. Doorvragen, en geen genoegen nemen met de voor de hand liggende antwoorden."), heeft hij van 1998 tot in 2006 columns geschreven voor het Eindhovens Dagblad en het Brabants Dagblad. Daarna is hij aan dit boek gaan schrijven.