Sprookje van een zachte dood

Sprookje van een zachte dood gaat over de problematiek van euthanasie
vanuit het perspectief van de patiënt. Het bestaat uit twee delen:
een aangrijpend verhaal over euthanasie en zelfdoding, gevolgd door een
pleidooi om zelf over de eigen dood te kunnen beschikken.

Het Sprookje
Een doodzieke man wil afscheid nemen van het leven. Hij heeft een
euthanasieverklaring getekend en besproken met zijn huisarts. In tegenstelling
tot eerdere beloften wil de arts de man niet laten sterven. De
patiënt zelf is te zwak om een einde aan zijn leven te maken. Zijn dochter
besluit haar vader te helpen. Het wordt een gruwelijke strijd tussen leven
en dood. Uiteindelijk wint de vader: hij sterft.

Het pleidooi
De Euthanasiewet heeft een humane dood eerder bemoeilijkt dan bevorderd.
De auteur legt zonder juridisch jargon te gebruiken uit waarom dat
zo is en wat er zou moeten veranderen om het zelfbeschikkingsrecht
te waarborgen. De kans dat dit gebeurt is klein. Daarom wordt vanuit
respect voor het leven gekeken naar de mogelijkheden die de huidige
wet biedt om waardig te sterven.

Mr. Margriet Th. Bordes (1957) studeerde rechten aan
de Rijksuniversiteit Leiden. Ze was als juriste werkzaam
in verschillende medische organisaties.
Ze publiceerde eerder twee dichtbundels en een boek
over gezondheidsrecht.