Fabian

Fabian wordt geboren op 1 januari 1900 en komt op de wereld met een gezond en vitaal lichaam. Hij wordt heel oud, alsof hij is voorbestemd alle tijd te hebben om zich veelzijdig te ontwikkelen. Zijn levensverhaal steekt af tegen de grote gebeurtenissen van de 20ste eeuw. Niet alleen 2 wereldoorlogen en de opkomst van totalitaire systemen, maar ook de gigantische economische en technische ontwikkeling met daarmee gepaard gaande vervuiling en uitputting van de aarde. Fabian is gek op muziek en speelt piano met zijn moeder Clarence en later met zijn vrouw Angela. Als hij op 14-jarige leeftijd de Symfonie Fantastique van Berlioz hoort uitvoeren, wordt hij meegesleurd door grootse gevoelens en diepe verlangens. Wanneer hij Angela ontmoet hoopt hij de Onweerstaanbare Vrouw te hebben gevonden, die hij na de Symfonie Fantastique heeft ontworpen. Hij is een heel intelligente jongen, maar door geldgebrek kan hij niet gaan studeren. Dat komt hard aan omdat zijn oudere zus Carla, met wie hij een goed contact heeft, medicijnen studeert en hij bovendien hoopt door een studie van wis- en natuurkunde de geheimen van de kosmos te doorgronden en te ontrafelen. Hij is al jong vast van plan Copernicus, Newton en Einstein van hun hoge tronen te stoten. . De hoofdpersoon wordt met de dood geconfronteerd door een afbeelding van een samoerai, die een op de grond liggende boer met zijn lans doorboort, door de verdrinking van zijn vriend Pieter, de zelfdoding van zijn franse neef Ferdinand, die de ellende van de Grote Oorlog niet achter zich kan laten en zijn moeder Clarence, die ontregeld raakt door een mateloze angst voor een nieuwe oorlog. Daarna kan zijn vader Willem, die alleen achterblijft, het niet bolwerken. Hoewel Angela soms even afstandelijk lijkt als zijn moeder Clarence, trouwt hij toch met haar. Ze beleven een aantal mooie jaren, waarin ze een zoon en een dochter krijgen. Hun leven wordt op zijn kop gezet als door een bombardement hun dochter, schoonzoon en 2 kleinkinderen om het leven komen. Dan wordt ook nog hun zoon als dwangarbeider naar Duitsland afgevoerd, maar hij keert goed gekleed en doorvoed na het einde van de oorlog naar huis terug. Angela kwijnt als gevolg van het verlies van haar dochter, schoonzoon en kleinkinderen weg. Ze overlijdt en diep vertwijfeld voelt Fabian zich als Job op de mesthoop van het leven. Hij roept God ter verantwoording en als hij geen antwoord krijgt keert hij zich van alle geestelijk leven af. Hij wordt overweldigd door het verlies, in een tijdsbestek van 10 jaar, van zijn ouders, zijn dochter en zijn vrouw. Pas na een langdurige worsteling krijgt hij eindelijk weer grond onder de voeten. Het gaat hem economisch voor de wind en hij krijgt relaties met zijn franse nicht Marquerite en zijn schoonzus Agnes. Met zijn zus Carla bezoekt hij concerten in Amsterdam. Behalve met zijn nicht en schoonzus gaat hij, meestal kort durende, relaties aan met andere vrouwen. Fabians behoefte aan vrouwen en muziek komt vooral voort uit een grote behoefte aan schoonheid en een nostalgisch verlangen naar verbinding en zingeving. Zijn streven wijst op de behoefte van iedere mens aan liefde. Liefde wordt bij Fabian dan psychologische en spirituele ontwikkeling, die een dieper contact met mensen, muziek en natuur vorm en diepte geeft. Hij overlijdt, exact 100 jaar oud, op 1 januari 2000. Zijn leven, die een volle eeuw overspant, is een epos zonder held geworden.