De twadde hud

Elske hat in opstannige dochter, in man dy 't nei in ûngeluk de moed opjûn hat, mar dochs docht se har bêst om wat fan har libben te meitsjen. Lykwols, djip yn harsels heakket der wat.
Se tinkt dat in lytse poppe har libben kompleet meitsje sil, mar dat kin net mei Sjoerd, dy is ûnfruchtber. Se sit sa fol fan har bernewinsk, dat se op in stuit yn beskonken tastân in drastysk beslút nimt. Mar de keardel dy't se útsiket om har dream útkomme te litten, foldocht likemin oan har winsk. Se hat sa'n spyt fan har domdrystens dat se har djip skammet. De jûns foar de merke set se him oan 'e dyk, mar dêr is hy it net mei iens. 
Sjoerd docht ûnderwilens hieltyd mear syn bêst om yndruk op har te meitsjen en it liket wol oft se wer wat nei-elkoar ta groeie. En dan stiet dy âlde, bekende karavan op it merketerrein. Oantinkens fan mear as tweintich jier lyn komme yn alle fûlens nei boppen. Unferwachts stiet se each yn each mei Ronny. De grins tusken froeger en no is ynienen fuort. Wêrom is er samar wer yn Frisum? 
Yn dit tige libbene en humoristyske boek Lit Hilda Talsma sjen dat se omraak fertelle kin. Noflik om in jûn by wei te dreamen, mar it set je tagelyk ek oan it tinken.