Het verloren huis

Het begint met lezen, de vonk die overslaat, bewondering. Wie is deze schrijver? Zo wordt de lezer reiziger, in de sporen van de schrijver. Op weg van verbeelding naar de werkelijkheid. Op zoek naar de plek, het huis. En al woont de schrijver er niet meer, of is het huis zelfs gesloopt of in vlammen opgegaan, dan nog raakt de lezer op de plek in staat van verbeelding: de werkelijkheid wordt gekleurd door herinneringen aan de schrijver, het oeuvre, door passages uit boeken en brieven.  
  In Het verloren huis reist neerlandicus Nico Keuning (letterkundig biograaf en publicist) in Nederland, België, Denemarken, Noorwegen, Zwitserland, Frankrijk en Ierland naar huizen van schrijvers: Wassenaar (Jan Arends) - Erembodegem (Louis Paul Boon) - Rijmenam (Jeroen Brouwers) - Bergen aan Zee (Johnny van Doorn) - Groet (Chris J. van Geel en Nescio) - Kopenhagen en Lom (Knut Hamsun) - Montagnola (Hermann Hesse) - Greonterp, Poët-Laval en Vesc (Reve) - Sierre (Rainer Maria Rilke) - Rotterdam en Dunlewey (Bob den Uyl).
  'Wilt u misschien even binnen kijken?' vraagt een verrassend mooie jonge vrouw die uit het niets is verschenen. 'Oui, merci,' stamel ik verbaasd. Ze is van de boerderij, die vlakbij Het Geheime Landgoed staat. Ik zie een kinderfietsje liggen. Zo eenzaam woonde Reve hier dus ook weer niet. Ze doet de deur al open...  Ik stap de tuin in die tussen de twee kazematten in ligt. Boven het linkergedeelte staat L'Albatros. Met kloppend hart betreed ik het heilige der heiligen. Tegen de rechterwand staat een lezenaar als schrijftafel. Een half gevulde inktpot, kroontjespennen, een sigarendoosje, vloeipapier, een kaarsstompje in een kandelaar en hoger, op de vensterbank onder twee ramen ingelijste foto's... Edgar Allan Poe, Maria... Ik durf niet dichterbij te komen.'